Bayramlar...

Kalabalıktan ne kadar kaçsam da ya da bu bayram çok yoruldum desem de başka bir güzelliği var bu günlerin mesela aileyle yakınlaşmak, yıllardır görmediğin akrabalarını görmek, tüm kuzenler bir araya gelip içmek gibi. Küçükkenki tatlı heyecanını ve kesin harçlık verecekler listesini bırakıp, büyüdükçe bayramlar konusunda uzmanlaşmaya başlıyor insan;


Yavaştan ufaklıklarda elime sarılır gibi oldular ama yemezler henüz değil!
Bu bayram hala çocuklarla empatiyi yitirmediğimi farkettim mesela harçlık vermeyi tercih etmek şeker vermekten kaçınmak gibi.
Yıllar sonra öğrendiğim şey etten kaçındım az bir zararla kurtardım.
Bir sürü el öpme kabiliyeti, rekortmen değilimdir bu konuda ama iddalıyım:)
Tüm gidilecek yerleri belirleyip 1 saate sığdırmak.
Kısa ziyaret bahaneleri uydurmak.
Bilmem kaçıncı ama sana yedirmek için kafaya konulmuş tatlıdan kurtulma teknikleri.!

Bayramlar gibisi yok!